زنان روستایی که یک روز پا به پای مردان خود برای حفظ خانواده تلاش میکردند، حال پس از گذشت سالها با اینکه جامعه به آنها عنوان سالخورده داده است؛ هنوز هم دستان لرزان خود را روی زانوان خود میگذارند و برای چرخاندن زندگی خود تلاش میکنند.
زنان روستایی یک چهارم جمعیت جهان را تشکیل میدهند و نقش مهمی در جامعه خود ایفا میکنند.زنان در روستا، درس پیروز شدن بر مشکلات و سختیها را به خوبی میآموزند و علیرغم نشستن گرد پیری بر چهرهشان، همچنان با عشق و علاقه به زندگی و کار شوق زیستن را به جامعه تزریق میکنند.زنانی که از سیر و سلوک در زندگیشان میتوان عشق، امید، محبت و وفاداری را آموخت و چراغی که خانهشان را روشن میکند به انسان میآموزد که باید زندگی کرد و از زیباییهای جهان لذت برد.این زنان بی چشمداشت خود را وقف خانواده کردهاند و مهربانیشان همواره در خاطرهها زنده میماند.
این گزارش نگاهی به زندگی روزمره زنان سالخورده روستای زرآباد الموت شرقی در استان قزوین داشته است.
زنان در روستا، درس پیروز شدن بر مشکلات و سختیها را به خوبی میآموزند و علیرغم نشستن گرد پیری بر چهرهشان، همچنان با عشق و علاقه به زندگی و کار شوق زیستن را به جامعه تزریق میکنند.
ربابه اکبری، ۷۸ ساله، او بعد از فوت همسرش تنها زندگی میکند و در روستا وقت خود را با کشاورزی می گذراند و اینکار کمک خرج اوست.
ربابه اکبری، ۷۸ ساله، او بعد از فوت همسرش تنها زندگی میکند و در روستا وقت خود را با کشاورزی می گذراند و اینکار کمک خرج اوست.
گل بوته آزاد، ۸۷ ساله، به گفتهی خودش تمام زندگی اش سه دخترش هستند. او در اوقات بیکاری جلوی خانه اش می نشیند و چند کلامی با دوستانش که در گذر هستند صحبت میکند.
زنان در روستا، درس پیروز شدن بر مشکلات و سختیها را به خوبی میآموزند و علیرغم نشستن گرد پیری بر چهرهشان، همچنان با عشق و علاقه به زندگی و کار شوق زیستن را به جامعه تزریق میکنند.
عالیه طایفه ، ۸۴ ساله، تنهایی را دوست ندارد، تک فرزند بوده و خواهر و برادری ندارد. او در سن 25سالگی همسرش را از دست می دهد و دیگر ازدواج نکرده است و دو فرزندش را به تنهایی بزرگ کرده و سر و سامان داده است. اوقاتش را با قدم زدن در روستا و رسیدگی به باغش می گذراند.
لیلا حیاتی، ۷۹ ساله، مانند همه ی مادران نگران فرزندانش است. وقت خود را در حیاط منزلش با کشاورزی می گذراند مثل کاشتن سیر و لوبیا و چیدن گل گاو زبان است. او زندگی در شهر را دوست ندارد.
نشستن دوستان بر روی سکوهای امامزاده زرآباد و صحبت با یکدیگر یکی از تفریحات زنان این روستا است.
انتهای پیام